2013-07-30 15:00:00
Doğu’da kadın olmak ne zor iştir bilir misiniz? Daha on ikisinde başlar korkuları, hele birde yoksul bir ailenin kızı isen, işte işin iki misli zordur artık.
Yüreklerinde her bahar geldiğinde açar tomurcuk çiçekleri.
Çoğu okumak ister. Köyünde, kasabında bitirebildiği okullardan sonra, büyük şehirlere yatılı da olsa gitmek ister. O büyük şehirlerde okumak içindir her gece kitapları ile olan dostlukları.. üretmek ister, ürettiğinin karşılığını alıp, insanca yaşamak ve kendileri gibi zor yolları aşmaya çalışan kızlara yardımcı olmaktır tek düşündükleri…
Doğuda okumak bir ayrıcalıktır. Neden bir ayrıcalıktır diye düşünecek olsak hemen aklımıza eğitim aşkıyla mücadele eden insanlar gelecektir. Birilerinin eğitime önem vermesi, eğitim için fedakârlık yapması, tabii ki de önemli bir konudur. Çünkü hangi noktaya ağırlık verilirse o noktada değer ön planda olur. Bu durum özellikle de kız çocukları için geçerli bir durumdur. Çünkü doğuda kız çocuklarının eğitiminde farklı bir gözle bakılmaktadır.
Doğrusu, geriye dönüp baktığımızda, bu güne değin konuyla ilgili bir çok kampanyanın düzenlendiğini, hem devletin, hem de varlığını eğitime adamış kişi ve kuruluşların çeşitli gayretlerinin söz konusu olduğunu görmemek mümkün değil.
Evet bu tür girişimler bir çok ailenin kız çocuklarının eğimine karşı bakış açılılarını değiştirmeye katkıda bulunmuşsa da, ancak ne acıdır ki hala bazı ailelerin sabit fikirlerini değiştirmeye yaramamıştır. Çünkü bir çok aile hala töre- aşiret geleneklerini sürdürmeye devam etmektedir. Aynı ailede, yada farklı iki ailede birilerinin yapmış olduğu hatalar ne yazık ki masum olan bir başka kızın geleceğini yakmaktadır. Bu da açıkçası çok içler acısı bir tabloyu gözler önüne sermektedir. Başkasının yada başkalarının yapmış olduğu bir hatanın bedelini kız çocukları ödüyor. Tabi aile büyüklerine göre, erkek tarafında yapılan bu hataların bedeli ya karşı taraftan bir kız alınarak alınır hem de hiç sevmediği bir erkekle evlendirilerek, ya da bunu yapmak istemeyen aileler sürekli tehdit altında bırakılarak, okumakta olan kızlarının kaçılması endişesiyle ne yazık ki eğitim hayatlarına son verilmektedir. Üstelik bu kızlar çok küçük yaşta olsalar dahi durum değişmemektedir.
Bu feodal uygulama ve toplum düzeninin çarpıklığı bu masum kız çocuklarını öyle bir zor hayata itmiştir ki, dokunsan ağlarlar, gitsen arkadan ağlarlar, neşesine ortak olursun ağlarlar, hüzünde ağlarlar, sevinçte ağlarlar. Ömürleri gözlerinden dökülen yaşları silmekle geçer. Çünkü o geleceğin doktoru, mühendisi ve belki de geleceğin başbakanı olmayı hedefliyordur. Kim bilir. Ama ne acıdır ki töre buna izin vermemiştir.
Bu sorunu ortadan kaldırmanın en etkili yöntemi olarak sadece kız çocuklarını değil ,onların ailelerini uzun soluklu bir proje dahilinde belli bir eğitime tabi tutarak onlara duygusal,devinimsel psikolojik,sosyolojik, ekonomik ve kültürel anlamda her türlü desteğin sunulması gerekir ki yapılan hataların bedellerini başka kız çocukları ödemesin.
