2012-01-11 15:00:00
Biliyorum çok tuhaf gelecek ama sizinle paylaşmadan da duramayacağım. Hayatım boyunca hep depremi merak etmiştim ki, merak edilecek bir şey yokmuş, yaşadım ve gördüm nasıl çaresiz bir durum olduğunu. Bende birçok insan gibi bu korkuyu birazda olsun atlatmak için şehir dışına gidenlerdendim. Fakat döndüğümde Van’ın ne kadar halsiz, yorgun ve bitkin olduğunu karşımda görünce de bir kez daha depremi kendi içimde yaşadım. Geldiğimin ertesi günü depremden bu yana ilk defa merkeze gitmeye karar verdim. Güneşli bir kış sabahında şehir içi çalışan bir minibüse bindim ve merkeze doğru yavaş yavaş yol almaya başlayıp, duraklarda bekleyen yolcuları da alıyoruz bir yandan. Ben sadece şaşkınlık ve üzüntü içinde bir sağa bir sola bakıyorum ki, Allah rızası için hasarsız tek bina kalmamış. Neredeyse bomboş sokaklarda bomboş binalar duruyor kimsesiz. Çoğunun penceresi açık, beyaz perdeler aşağıya sarkmış ve rüzgarın etkisiyle sallanıp duruyorlar öylece…
Merkeze doğru ilerlemeye devam ediyoruz, minibüs iyice dolmaya başlamıştı. Kazım Karabekir Caddesi, nam-ı diğer Maraş caddesinde, gittikçe artan şaşkınlığıma bir yenisi daha ekleniyor ki, o da; ağır hasarlı binaların yıkımıydı. Caddede yıkılmaya çalışılan binaların çoğu hiçbir tedbir alınmadan yani insanların canı hiçe sayılarak yıkılıyordu ve garip olanda yıkılmaya çalışılan bu binaların altından binlerce insanın geçmesi idi. Durup düşündüm bir an kimi suçlayacağıma karar veremedim. Hata bizde mi yoksa yıkanda mı? Anladım ki deprem bize hiçbir şekilde ders olmamış, bu nedenle bu kadar da rahat davranabiliyoruz. Binaların içinde bilinçsizce çalışan insanlar, bilinçsizce hareket etmeleri de gayet normaldi aslında. Şaşıracak bir durum yoktu.
Evet hepimizde artık kabul ediyoruz sadece Van’da değil, Türkiye’nin hiç bir yerinde depreme dayanıklı binaların olmadığını. Van depreminde, Van’da yaşayanda yaşamayanda Vanlı olanda olmayanda Van depreminden etkilendi ve aynı acıyı yaşadı. Aynı acıları farklı sebeplerden yaşamamak için, hiç olmazsa binaların önünde gerekli tedbirleri alalım. Ne dersiniz?
Bunu da belirtmek isterim; Van için, gerek Türkiye’de gerekse Yurt dışından yapılan yardımlar için herkese teşekkür ediyorum! Böyle günler birlik beraberlik, dayanışma günleridir.
