2020-03-30 15:00:00
YENİDEN…
Yine öpeceğim yağmurundan
Suya uzanmış mavi düşlerinden…
Bir Kaf Dağı masalında kavuşur gibi,
Yine koşacağım, serin ürpertilerin anne kokan memleketime.
Bekle gör…
Bekle gör ey vuslatımın karanfil kokan sarhoşluğu
Ey gözlerimin suskunluğunda biten Sonyaz şarkılarımın ninnisi…
Yine öpeceğim, göğsüne dökülmüş zülüflerinin
Şiir kokan özlemini…
Sen…
Sen yirmisinde aşık olduğum melez akşamların perisi
Kırkımda baharımı solduran koca mevsimlerin sancısı…
Malala kokan özlemim…
Rüyasına daldığım
Ateşine sarıldığım
Güneşine yandığım dünyam
Yine tutacağım ellerinden…
Koşup en güzel yıldızı kopararak göğün göğsünden
Yine takacağım, buram buram ülke kokan saçlarına.
Ve uzanıp kutupların zemheri ayazına,
Yine göçeceğim, mavi düşlü çocukların cennetine…
Sen…
Uzaklara sığınmış yıldızların,
Yorulmuş mülteci hasreti…
Sen…
Rüyası yasaklanmış Tamara sevdalı deniz
Ve sen…
Uğruna dünyaları verdiğim kavgam kılıklı Ağustos kızı
Yeniden öpeceğim kapı aralığını…
Yeniden yazacağım A ile başlayıp
Hiçbir alfabeye sığmayan öykülerim…
Yeniden sarılacağım,
Öykülerin en sıcak yerinde yarına koşan çocuklarıma…
Yeniden… Evet yeniden dönecek dünya, açacak çiçek
Yeryüzünü baştan başa saracak iyi insanların kahkahaları…
Yeniden…
Kim bilir, yeniden boyanacak gökyüzü
Yeniden ıslanacak yağmur…
Belki de…
Belki de yeniden sararacak güneş,
Yeniden aydınlanacak gündüz,
Yeniden koklayacak anneler çocuklarının kokusunu…
Belki de…
Yeniden tutuşacak ateş,
Yeniden dağılacak duman,
Yeniden okşayacak anneler çocuklarının saçlarını…
Nakış nakış işleyeceğim,
Sol elimin sağ boğumunu
Bebek gülüşleriyle filizlenen toprağa.
Ve özlemini aşk serüvenlerinden alan
Şiirler yeşerecek ilkbahar kokan dağlarımda…
Yeniden buluşacağız,
Dost sofrası, can dergahı gök kubbenin altında…
