Gazeteler, televizyonlar bu sese kayıtsız kalamıyordu artık. Tıpış tıpış geliyorlardı Van’a dev kulüpler. Kentin taksicisinden, otelcisine, lokantacısından, seyyar satıcısına kadar herkes, kazançlı çıkıyordu ve bu rüya hiç bitmesin istiyordu. Fakat, ne yazık ki bu güzel günler çok uzun sürmedi.  Maalesef Vanspor’un da kıymetini bilemedik, misyonunu kavrayamadık. Oysa şimdilerde her türlü iç bulandırıcı, kafa karıştırıcı, gündem değiştirici, talihsiz olaylarla medyada boy gösteren güzel şehrimizde, Vanspor gibi sempatik bir balansa ne kadar da ihtiyacımız var. Eskiden sevimli canavarıyla Vanspor’un destansı galibiyetleri ile herkesin sempatisini kazanan kentimiz şimdi nelerle anılıyor!

1974 yılında kurulan takımımız 1993-94 yılında dönemin Van Valisi Mahmut Yılbaş tarafından ele alınarak adeta bomba gibi bir takım oluşturulmuştu. Teknik Direktör Enver Katip yönetiminde, futbolculardan Hüseyin, Necdet, Erkan, Cevdet, Turgay, Sinan gibi cengaverlerin üstün çabaları ve tabi ki muhteşem taraftarıyla 1. Lige (Süper Lig) çıkmayı başarmıştı. İlk sezonunda (1994-95) Mehmet Başaygün yönetiminde, başta Fenerbahçe galibiyeti olmak üzere kendinden beklenmeyecek ölçüde sonuçlarla, herkese parmak ısırtacak bir performans göstermişti. O sezon ilk yarıyı 7. sırada bitiren takımımız sezonu 39 puanla 12. sırada bitirmişti. Süper ligdeki ikinci sezonuna ise talihsiz sonuçlarla başlayan Vanspor, Van’da oynanan olaylı Trabzonspor maçıyla zorlu bir döneme giriyordu. Bu maçta hakemin kötü yönetimi, takımını adeta çocuğu gibi seven seyirciyi çileden çıkarmış ve olaylar sonrası Vanspor 5-0 hükmen mağlup ilan edilmişti. Aynı sezon 2. devre bu sefer Trabzon’da Teknik Direktör Ali Osman Renklibay yönetiminde ölüm kalım maçına çıkan Vanspor,  Erkan’ın 18. dakikada attığı golle ve kaleci Stingaciu’nun müthiş performansıyla Trabzonspor’u Avni Aker’ in çimlerine gömüyordu.

Bu galibiyet adeta bir deprem yaratıyordu ligde. Futbol otoriteleri bu mucizevi sonucu Avrupa’da yılın futbol olayı olarak yorumluyordu. Öyle ya Trabzonspor’un şampiyonluğuna ramak kalmışken, düştü düşecek gözüyle bakılan Vanspor nasıl oluyor da Avni Aker’de Trabzonspor’u yenebiliyordu. Maç sonrası tüm Türkiye’de ve Trabzon’da büyük bir şok yaşanırken, Van da ise görülmemiş bir sevinç vardı. Ana haber bültenleri ilk haber olarak, ‘‘Canavar başını çıkardı, hamsiyi yuttu’’ diye geçiyordu bu tarihi sonucu. Televizyonlarda Trabzonspor’un dramatik yenilgisiyle ilgili komik skeçler gösteriliyordu. Fenerbahçeliler ise Vanspor’u kardeş takım ilan etmiş, tebrik mesajı yağmuruna tutuyordu. Önceki sezon çelme takıp kendilerini şampiyonluktan eden Vanspor, bu defa da onlara şampiyonluğu altın tepside sunuyordu. Fakat Vanspor için henüz kâbus bitmemişti. Önündeki Beşiktaş maçını da kazanmalıydı. Nitekim Beşiktaş maçını da bir bayram günü, muhteşem taraftarının da desteğiyle yine Erkan ve Stingaciu’nun mükemmel oyunuyla 2-0 kazanarak ligde kalışını Van halkına çifte bayram yaşatarak haykırıyordu tüm Türkiye’ye.

Bu maç sonrası Erkan ve Stingaciu’ya astronomik transfer teklifleri yağıyordu. Ligin bitmesine son iki maç kalmıştı. Denizli deplasmanı ve ardından evindeki Fenerbahçe maçıyla lig sona erecekti. Denizliden 1 puanla dönen Vanspor son maçında lider Fenerbahçe’yle karşılaşacaktı. Küme düşmemek için Eskişehirspor’la çekişen Vanspor’un düşmesi için bu maçı 7 farklı bir skorla kaybetmesi ve Eskişehirspor’un da Trabzonspor’u deplasmanda en az 8 gollü farkla yenmesi gerekiyordu. O maça Trabzonspor tam 11 dakika geç çıkarak Van’da oynanan Fenerbahçe maçınının gidişatına kulak kabartmıştı. Nitekim korkulan olmadı ve Trabzonspor Eskişehirspor’u farklı yenerek 2. lige göndermişti.

Gelelim Fenerbahçe maçına. Bu büyük maç için Van’a Türkiye’nin her yerinden Fenerbahçe taraftarı akıyordu. Vanspor seyircisi ise maça konsantre olmuş hatta kırmızı siyah bayraklarını sarı lacivert bayraklarla birleştirip maçı beklemeye koyulmuştu. Maç günü stat mahşer günü gibiydi. Kapalı tribünün büyük bir bölümü Fenerbahçe seyircisi ile doluydu. Tribünlerde ise Fenerbahçe – Vanspor dostluğu yaşanıyordu. Açık tribündeki Vanspor’lu taraftarlarla kapalı tribündeki Fenerbahçeli taraftarlar karşılıklı olarak ‘‘En Büyük Vanspor, Şampiyon Fenerbahçe’’ diye bağırıyordu. Tüm Televizyon kanalları ligin kalbinin attığı şehirde, Van’daydılar. Usta televizyoncu Savaş Ay, maç öncesi ve sonrasını iki gün boyunca canlı bağlantılarla Van’daki ambiyansı tüm Türkiye’ye izletiyordu. Maç Fenerbahçe’nin 3-0 üstünlüğüyle sona ererken Vanspor ligde kalmanın, Fenerbahçe uzun bir aradan sonra şampiyon olmanın, Van halkı ise lig şampiyonluğuna ev sahipliği yapmanın gururu içerisindeydiler. Vanspor’un 1.Lig’de boy gösterdiği sezonlar, Van’ın tanıtımı açısından bir dönüm noktasıdır. Güzellikler diyarı Van’ımız, bu işi Vanspor sayesinde çok daha etkili ve ucuz bir şekilde başarmıştı.

Her yıl yeni umutlarla lige başlayan Vanspor, üçüncü sezona da ilk maçlarında büyük takımlarla eşleşmesi sonucu biraz tutuk başlamıştı. O sezon bir türlü toparlanamayan Vanspor, kötü sona yaklaşıyorken son 5 maç kala takım Van’ın öz çocuğu Teknik Direktör Nevzat Şipal’e emanet ediliyorken genel kaptanlığa da Nihat Saydan getiriliyordu. Nevzat Şipal ‘‘kalan tüm maçlarımızı kazanacağız’’ diye taraftara umut dağıtırken, dediğini yaparak takımına içeride dışarıda sezonun son beş maçının tümünü üst üste kazandırıp Vanspor’u  ligde tutmayı başarıyordu.

Sürecek…