Bu aralar güncel siyasi meseleler hakkında konuşmayı veya yazmayı canım hiç istemiyor ama bazı mevzular da var ki onlar bizim başta günlük hayatımız olmak üzere geleceğimizi etkileyecek türden büyük bir önem arz ettiğinden değinmemek koca bir eksiklik olurdu. Tayyip Erdoğanın Başkanlık sistemini savunmasıyla birlikte artık Cumhuriyet tarihinin en önemli kavşağında olduğumuz gerçeği gözler önüne serildi. Toplum ve ülke olarak buna nasıl bir karar ve tepki vereceğimiz esasen bizi yarın tarih karşısında ‘’alnı ak’’ veya ‘’suçlu’’, ‘’günahkar’’ olarak bir pozisyonda gösterecektir. Çünkü bu Başkanlık sistemi hem tartışılma biçimiyle hem de AKP’nin önerdiği biçimiyle tamamen diktatoryal ve tek adamlık üzerine ve ayrıca denetim sisteminden de azade bir şekilde kurgulanmış olarak hayata geçirilmek isteniyor.

Bunu anlamak için sadece Erdoğanın  anayasayı fiili olarak tanımadığını söylemesine, başkanlık için gerekli olan anayasal değişikliğe dahi kulak asmadan yürütmeye çalışmasına ve artık geri dönüşün olmadığını söylemesine bakarak bile anlayabiliriz. Ben şahsen her türlü sistem ve rejimin konuşulmasından, tartışılmasından yanayım fakat savunulan şeylerin içinde mutlaka hukuk, adalet, özgürlük ve eşitlik gibi evrensel insan hakları kazanımlarının olması şartıyla. İster şeriat ile yönetileyim, ister komünizmle, ister federalizm ile veya isterse ateist bir başbakan tarafından yönetileyim benim için fark etmez ama hukuk, eşitlik, özgürlük benim olmazsa olmazımdır. Savunulan sistemlerin isimlerine takılmak yerine temel evrensel insani değerlerin olup olmadığına bakmak daha önemlidir. Çünkü ismi şeriat, komünizm veya başkanlık olan sistemlerin uygulandığı yerlerde hukukun, özgürlüğün ve adaletin esamesine bile rastlanmaz.

Şimdi başkanlık sistemiyle alakalı olan ve benim asıl değinmek istediğim konu mecliste ve medyada tartışılan milletvekili dokunulmazlıklarıdır. Çok açık ki sadece HDP’ li vekillerin dokunulmazlığı kaldırılarak başkanlığa giden yol rahat bir biçimde açılmak isteniyor. Fakat bunu da AKP cenahı bin bir türlü  cambazlıkla yapmaya çalışıyor. AKP bir defaya mahsus olarak dokunulmazlıkları kaldırmak istiyor ve CHP  ile MHP buna destek vereceklerini söylüyor, HDP ise dokunulmazlıkların sadece bir defalık değil, tamamen kaldırılmasını savunuyor. Hangi partinin teklifi daha mantıklı sizce?  Gelelim dokunulmazlıkların içeriğine. Terör örgütüne destek veren, ilişki kuran ve savunan vekillerin dokunulmazlıkları kaldırılmak isteniyor. Dolayısıyla akla ilk olarak HDP geliyor ve bu vekillere isnat edilen ‘’suçların’’ neredeyse tamamı çözüm sürecinde yaşanan olaylardır. Fakat unutmamak gerekir ki HDP’ li vekiller,  imralıya, kandile hükümetin izni ve bilgisi dahilinde gittiler. Eğer sırf bundan ötürü HDP’ nin dokunulmazlığı kaldırılacaksa aynı zamanda Oslo’ da PKK’ li  yöneticilerle görüşen Hakan Fidan da yargılanmalıdır. Öcalana övgüler düzen Beşir Atalay ve bir takım hükümet yöneticileri de yargılanmalıdır. Ama AKP’nin derdi elbette bu değildir.

Dokunulmazlıklar başkanlık için sadece  tiyatral bir oyun perdesidir. Şu bir gerçektir ki devlet ne zaman bir sistem tıkanıklığı yaşarsa bunu Kürtler ve Kürt siyasi hareketi üzerinde bir takım kirli oyunlar devreye sokarak aşmaya çalışmıştır ve bugün yapılanlar da böylesi bir durumdur.  Bugünkü dokunulmazlık meselesini bu ülke doksanlı yıllarda gördü. O gün kürt siyasal temsilcileri yaka paça meclisten çıkarıldığında, onların bu tutuklanmaları neyi çözdü?   Aynı şey bugün tekrarlanarak yapıldığında savaşı derinleştirip, tırmandırmaktan başka ne işe yarayacak.?  Kürtleri bir adım daha bu ülkenin meclisinden uzaklaştırmaktan başka neyi çözecek.?  Bir devlet geleneği haline gelmişçesine bütün iktidar savaşları kürtler üzerinden yürütülüyor. Böyle olunca da bu ülke normal ve olgun bir ülke olamıyor. Son olarak  şunları söyleyeyim; eğer AKP cenahı dokunulmazlıklar konusunda ciddi ve dürüst ise dokunulmazlıkları bir defalık değil tamamen kaldırmak için bir teklif versin meclise. Sadece kürsü dokunulmazlığı hariç diğer bütün dokunulmazlıklar ve milletvekillerine tanınan ayrıcalıklar kaldırılmalıdır.